"Πρωτάκια όλου του Κόσμου Ενωθείτε"
Στην σελίδα αυτή μπορείτε να ενημερώνεστε για τις όμορφες δουλειές που πραγματοποιούν τα παιδιά της Α' Δημοτικού με την δασκάλα τους, κατά το σχολικό έτος 2022-2023.
Τι νέα;;;
Τι συμβαίνει όταν τα παιδιά συζητάνε και αποφασίζουν να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο που να χωράει όλα τα πλάσματα όπως τους αξίζει;
Τι συμβαίνει όταν 6χρονα παιδιά όχι μόνο οραματίζονται αλλά παίρνουν πρωτοβουλίες και παρεμβαίνουν έμπρακτα στη γειτονιά τους;
Τι συμβαίνει όταν τα πρωτάκια λένε "Κυρία, δεν προλαβαίνουμε σήμερα να μάθουμε καινούριο γράμμα, έχουμε να σώσουμε τα γατάκια!" και στρώνονται αμέσως στη δουλειά;
Κάτι μαγικό συμβαίνει!
Κάθε Τρίτη πρωί στην τάξη μας κάνουμε Τι Νέα. Καθόμαστε σε κύκλο και όποιο παιδί θέλει μπορεί να μοιραστεί κάτι με την ομάδα, ό, τι θέλει και αν θέλει. Σε ένα Τι Νέα η Α. είπε ότι πήγε σε ένα pet shop για να πάρει σκυλοτροφή και εκεί είδε ένα γλυκούτσικο κουνελάκι στη βιτρίνα. Ο Α. είπε ότι και αυτός έχει δει κουνελάκια σε κλουβί όμως η Μ. είπε ότι δεν είναι και πολύ σωστό γιατί τα ζώα στενοχωριούνται να είναι φυλακισμένα, όπως και στον ζωολογικό κήπο. Ο Σ. συμφώνησε ότι τα ζώα πρέπει να είναι ελεύθερα αλλά κάποιοι άνθρωποι τα φυλακίζουν. Η Γ. είπε ότι όμως μερικά γατάκια και σκυλάκια δεν έχουν ούτε φαγητό ούτε σπίτι και κρυώνουν. «Να φτιάξουμε μια αφίσα να τα λέμε αυτά τότε!» φώναξε όλο ενθουσιασμό ο Σ. και τα υπόλοιπα παιδιά συμφώνησαν!
Κόλλες, χαρτιά, χρώματα, σφραγίδες, ψαλίδια... Η αφίσα ετοιμάστηκε την ίδια μέρα με όσα γράμματα ήξεραν ήδη και όσα γράμματα δεν ήξεραν συνεργατικά κατάφεραν να τα βρουν και να τα γράψουν. Όμως δεν τους ήταν αρκετό!
«Να φτιάξουμε και σπιτάκια για να μην κρυώνουν!»
«Ναι, και να τους δίνουμε και φαγητό και νερό και γάλα!»
«Και να τους βάλουμε και παιχνιδάκια στα σπιτάκια για να μην βαριούνται!»
Και έτσι έγινε! 5 σπιτάκια από χαρτόκουτες και αδιάβροχη επένδυση για τη βροχή, με κουβέρτες και πετσέτες για ζέστη, με μπολάκια φαγητού και νερού (τα οποία, βέβαια, κάθε βδομάδα τα ξαναγεμίζουμε), με χάρτινες μπάλες που κρέμονται από κορδονάκια τοποθετήθηκαν στον πεζόδρομο γύρω από το σχολείο μας όπου είχαμε παρατηρήσει ότι υπάρχουν πολλές γάτες. Στο ίδιο τετράγωνο μπήκαν και οι αφίσες μας σε κάθε γωνιά για να τις βλέπουν όσο περισσότεροι άνθρωποι μπορούν.
«Ένιωσα πολύ ωραία που σώσαμε τα γατάκια!»
«Είδα μια γάτα να τρώει το φαγητό μας αλλά όταν πλησίασα έφυγε!»
«Κι εγώ είδα μία να κοιμάται μέσα στην κουβέρτα αλλά δεν την ξύπνησα, έκανα ησυχία!»
«Εγώ είδα μια οικογένεια, μαμά, μπαμπάς, παιδί χθες να διαβάζουν την αφίσα μας!»
«Ελπίζω τώρα οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι πρέπει να αγαπάνε τα ζώα.»
«Και να μην τα χτυπάνε , ούτε καν τα πιο μικρά ζωάκια.»
Εκείνη τη μέρα δεν μάθαμε καινούριο γράμμα ούτε κάναμε επανάληψη στις προσθέσεις όπως ήταν προγραμματισμένο. Μάθαμε, όμως, κάτι πολύ πιο ουσιαστικό που θα το θυμόμαστε για πολύ καιρό: Μάθαμε την αλληλεγγύη, τη φροντίδα, το νοιάξιμο, τον σεβασμό, τη συνεργασία!
Τα παιδιά και η δασκάλα του Α2 του 132ου ΔΣ Γκράβας
